امل_الحياه الفصل الخامس عشر

هتقوله انها مبتخلفش بس وقف الكلام على لسانها و مقدرتش تطلعه 
خاڤت تقوله مع انها عارفه ان جوازهم عمره ما هيكون حقيقى بس استغربت نفسها جدا لما مقدرتش تقوله حاجه زي كدا 
حسيت بغصه في قلبها من فكره ان عمرها ما هتكون ام و لا هتقدر تعيش حياتها طبيعي زي اي بنت 
منعت دموعها من انها تنزل و اتكلمت بصوت مخ نوق
انا عايزه انزل تحت انت بقيت كويس ممكن تسبني لو سمحت
حس بصوته اللي مليان بالدموع و اتكلم بحزن مالك 
بقلمي يارا عبدالعزيز
حياة بدموع محتاجه انزل لماما لو سمحت سابني لو حسيت بتعب ابقى نادي عليا و قوم نام على السرير عشان جانبك مش هتعرف تاخد راحتك على الكنبه
بعد ايديه عنها باستغراب و حس انها مداريه حاجه و مش عايزة تقولها بس مرضيش يحملها فوق طاقتها و سابها 
قامت و خرجت من الاوضه تحت نظرات الحزن منه و حس انه همن انها مش هتنام هنا 
مسك موبايله و رن على واحدة و اتكلم پغضب 
انتي فين 
في البيت مجتش انبارح ليه مش قولت هتيجي بعد عشاء العمل اللي كان عندك
اتكلم پغضب مفرط انتي اټجننتي و لا ايه !!!!
انا محدش يسألني انت جيت و مجتش ليه المهم دلوقتي انا جاي
قفل المكالمه من قبل ما يرد و دخل غرفه تبديل الملابس و لبس قميص اسود ابرز عضلاته على بنطلون من نفس اللون و كان لسه هيحط من البرفن بتاعه بس شم ريحه حياة على راغمض عينيه و هو بيستنشقها اكتر و خرج بضيق و ڠضب 
بقلمي يارا عبدالعزيز
حياة نزلت لاقيت فردوس قاعدة على السرير و على رجليها المصحف و بتقرأ قرآن 
جريت عليها و هي بټعيط فردوس اول اما شافتها صدقت و حطيت المصحف جانبها على السرير و هي بتبصلها پخوف
و خصوصا لما لاقيت حياة هدومها مليانه بالد م و وشها
اتكلمت پخوف شديد 
ايه دا مالك يحياة ايه اللي حصل يبنتي ايه الد م دا
حياة راحت عندها و حطيت راسها على رجليها و اتكلمت بدموع و هي بتمسك ايديها 
مټخافيش يا ماما جت سليمه 
كملت بدموع و حزن 
ماما هو انا عمري ما هسمع كلمه ماما خالص ليه يا ماما لييه بس انا نفسي اكون ام
فردوس بدموع و هي بتحرك ايديها على شعرها بحنان 
ربك كبير يحبيبتى و مفيش حاجه معاه مستحيله تيجي نروح لدكتور شاطر و نشوف ايه اللي ممكن يتعمل و نعمله
هزيت حياة راسها بالنفي و اتكلمت بدموع 
لا انا مش عايزة اسمع من حد تاني ان الموضوع مستحيل الدكتور قال مفيش فايده انا مش اد اني اتوجع تاني من كلمه دكتور و كمان انا متجوزه و مش متجوزه هروح اقول للدكتور ايه عايزه ابقى حامل و أنا جوازي مش حقيقي
فردوس كانت لسه هتتكلم بس قاطعها صوت عربيه ريان و هي بتخرج من القصر 
جريت بسرعه و وقفت في البلكونه و اتكلمت پخوف و هي بتدخل 
خرج ليه دا و هو تعبان كدا 
معقول يكون زعل عشان سابته و نزلت اعمل ايه دلوقتي ارن على استاذ عمر يشوفه ما انا مش معايا رقمه
فردوس بصتلها و ابتسمت و اتكلمت بخبث 
تعالي كدا عايزكي
راحت حياة عندها و دخلت جوا 
فردوس بهدوء و هي بتق بل راسها 
اهدي ريان شخص قوي و هيعرف ياخد باله من نفسه
فاكره يحياة اليوم اللي جايين فيه من المستشفى اليوم اللي عرفتيه فيه فاكره
هزيت حياة راسها و هي بتبصلها باستغراب 
كملت فردوس دخلت الاوضه لاقيتك ماسكه اللاب و بتتفرجي على